Przewlekła borelioza atakuje wiele narządów i układów, ponadto jej objawy często mylone są z innymi chorobami. Przez to prowadzi ona do rozległych zapaleń i groźnych dysfunkcji wieloukładowych, takich jak limfocytowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie mięśnia sercowego, mózgu i rdzenia. Problemem jest również to, że borelioza przebiega w niektórych przypadkach bezobjawowo przez wiele lat. Chociaż we wczesnej fazie rozwoju choroby aż 90% przypadków pokonuje się za pomocą odpowiedniej antybiotykoterapii, przewlekłą boreliozę leczy się znacznie trudniej. Bardzo trudno ją również rozpoznać przez niespecyficzne objawy. Przewlekła borelioza jest stwierdzana po 12 miesiącach utrzymywania się jej objawów.

Borelioza jest chorobą infekcyjną, a do zachorowań dochodzi zazwyczaj w okresie letnim, czyli w czerwcu i lipcu. Stanowi ona poważny problem dla współczesnej medycyny, ze względu na to, że atakuje stawy, wątrobę, śledzionę i mięśnie, przenosi się na układ krążenia, prowadząc do zaburzeń w obrębie sercowo-naczyniowym. Z czasem pojawiają się także objawy neurologiczne boreliozy. Problem jest coraz poważniejszy również ze względu na fakt, że zwiększa się liczba kleszczy odpowiadających za przenoszenie boreliozy. Co więcej, badania na boreliozę nie zawsze prowadzone są właściwie.

Borelioza wiąże się z problemami diagnostycznymi i terapeutycznymi. Podstawą leczenia jest w tym przypadku terapia antybiotykowa ze wsparciem w postaci produktów roślinnych. Terapia boreliozy jest niezwykle istotna, również ze względu na fakt, że liczba kleszczy wzrasta i skala zagrożenia zarażeniem jest coraz szersza. Istotne jest również stosowanie niekonwencjonalnych metod leczenia boreliozy, będących wsparciem klasycznej antybiotykoterapii.